Vrolijk Pasen

Ook in Nieuw-Zeeland was het een vrolijk pasen, met een nieuwe gast en korte kampeertrip naar Waipatiki Beach.

Begin van de week vierde ik mijn verjaardag; omdat Annelieke ’s avonds moest werken was het toen een beetje stil. Maar alle felicitaties via site en Facebook (dank! door alle tijdsverschillen over drie dagen verspreid), de versierde kamer toen ik ’s ochtends opstond, de appeltaart met appels uit eigen tuin als traktatie voor collega’s, het lekkere etentje met tapas ’s middags, de klas die voor me zong, en de leerling die een kaart plus een zelfgebakken cupcake mee had genomen maakten dat helemaal goed. De rest van de week waren er op school veel toetsen als afsluiting van de eerste periode; ik ben nog niet helemaal door de stapel heen, maar het succes was wisselend te noemen.

Sinds dit weekend hebben we de eerste gast in ons huis en dat is meteen een bijzondere: Vanessa is niet alleen een oud-collega van Annelieke, maar ook een nieuwe collega. Zij zal gaan werken in hetzelfde ziekenhuis, op dezelfde afdeling, en voorlopig bij ons logeren. Het was erg gezellig om met z’n drietjes uitgebreid te ontbijten op eerste paasdag. Daarna gingen Annelieke op pad met onze nieuwe campervan naar Waipatiki Beach: een kleine nederzetting op iets minder dan een uurtje rijden. De heuvels waren een mooie test voor de motor en de chauffeur (allebei geslaagd) en de camping vormde dat voor de kook- en slaapfaciliteiten (idem). Zie de foto’s! Daarnaast hebben we beide paasdagen mooie wandelingen gemaakt van in totaal 25 kilometer. Dat lijkt niet veel (en dat is het ook niet), maar met het heuvelachtige en soms moeilijke begaanbare terrein is het toch een behoorlijke inspanning.

Verder laten we de foto’s voor zich spreken en maken we ons op voor onze tweede gast: komende woensdag landt Epco op het plaatselijke vliegveld en de dagen daarna gaan we met z’n drieeën een mooie tocht maken.