Blossom Festival
In 1950 begonnen om Napier af te troeven, ooit bezocht door zestigduizend bezoekers: het jaarlijkse Blossom Festival in Hastings.
Het voornaamste onderdeel van Blossom Festival is de parade, waarin jong en oud zich verkleedt, uit hoofde van vereniging of school wagens (zogeheten “floats”) uitdost met prachtige versieringen (helaas vrijwel geen echte bloemen, maar papier-maché en heel veel meer), en half Hastings zich daaraan vergaapt. In de jaren 60 was de parade een landelijk topattractie, met speciale chartertreinen die bezoekers uit de rest van het land naar de Hawke’s Bay brachten. Met de opkomst van de televisie en andere vormen van entertainment verloor de parade zijn glans, maar de laatste jaren probeert men de traditie in ere te herstellen. De insteek van het Blossom Festival en de bijbehorende Blossom Day op school is niet alleen het begin van de lente te markeren, maar ook uit te dragen dat we in een prachtige regio wonen en daar trots op mogen zijn. Sowieso is mijn school wel goed in het trots zijn op dingen: de schoolslogan is “proudly Karamu, proudly Hastings, proudly learning”. Vrijdag was een “mufti day” op school, wat betekent dat de leerlingen het uniform thuis mochten laten – dat gold ook voor docenten, zoals je in de foto’s kunt zien. Het laatste lesuur verviel en in plaats daarvan hadden we een mini-parade en een picknick – die vanwege de koude wind verplaatst werd naar binnen.
Op zondag genoten we van de beklimming van de Kuripapango, op een uurtje rijden van ons huis. Ik vind het iedere keer geweldig dat we op relatief korte afstand weer nieuwe dingen weten te ontdekken. De meeste credits daarvoor gaan trouwens naar Annelieke, die altijd haar oren gespitst houdt voor tips van anderen, maar ook zelf ontzettend veel op- en uitzoekt. Tijdens de wandeltocht hadden we sublieme uitzichten en kwamen we bijna niemand tegen – behalve dan die man op de top die in zijn eentje een wandeltocht maakte met een opblaasbare raft in zijn rugzak, zodat hij de terugweg over de rivier kon afleggen.
Ten slotte stond de week in het teken van Nederlands eten – meer details achteraan in het fotoalbum!
Wat is het toch een prachtige omgeving.
We merken: jullie genieten ervan.
Het zonnetje, dat schijnt hier weer iets minder vaak, heerlijk als de lente er bij jullie aankomt!
Jammer dat de picknick van school nog wel binnen plaats vond, maar wat is iedereen mooi verkleed!
Schitterende wandeltocht, zijn toch nog veel mooie plekken in die nieuw voor jullie (en mij) zijn, leuk!
Zelf bitterballen maken, knap hoor!
Tot snel!
De rector in korte broek met een hondje? En in die emmer zit kippenvoer?
’t Is me wat.
Jullie blijven met supergave foto’s aankomen! Lekker dat jullie van jullie (schaarse) vrije weekenden toch minivakanties kunnen maken. En lekker dat het mooie weer er weer aan komt!
Respect voor de bitterballen!
Groetjes!!!!